dinsdag 17 augustus 2010

De kleine met grote dorst

dinsdag 17 augustus :

De temperaturen stijgen vandaag weer naar tropische waarden, zo tegen de 40 graden, maar als je niet hoeft te werken valt het wel uit te houden. Met Thijs gaat het goed, hij krijgt sinds gisteren een heel klein beetje zonnebloemolie toegevoegd aan z'n voeding om de stoelgang wat gemakkelijker te maken, en dat heeft succes. Hij drinkt steeds beter, we kunnen het bijna niet bijhouden met gewone flessen en hebben nu maar een iets groter maatje ingezet. Voorlopig kunnen we de kleine man daarmee tevreden stellen. Misschien moeten we de komende dagen naar nog zwaarder geschut grijpen. Vandaag worden de nagels van de handjes van Thijs voor het eerst geknipt. Dit is nodig omdat hij met lange nagels krassen in z'n gezicht maakt. Officieel moet dat met een vijl, dat is tobben. Met een speciale baby nagelknipper gaat het perfect.
Dinsdag is de dag dat de schoonmaakster komt, alles in huis glimt weer, en de overhemden van John zijn gestreken.
Om Mariska's rijbewijs voordat het verloopt om te zetten in een Cypriotisch rijbewijs, gaan Mariska en Cees naar de instantie waar de rijbewijzen kunnen worden verlengd. Ze stuiten op een zeer botte ambtenaar, die zonder de ingevulde papierwinkel ook maar een blik waardig te keuren, roept dat hij een officiĆ«le vertaling van het rijbewijs nodig heeft voor hij in beweging komt. Voorop het Nederlandse rijbewijs staat zelfs in het Grieks dat het door een EU land is uitgegeven. De toetreding van Cyprus tot de EU is kennelijk aan deze *!%#$ voorbijgegaan, collega's van hem hebben bij andere Nederlanders rijbewijzen omgewisseld zonder vertaling. Daar heeft onze vriend geen boodschap aan, dus moet er naar een vertaler gezocht worden die het Nederlands machtig is. Kost weer onnodig tijd en geld. Dat is ook Cyprus.
 's Avonds gaan John en Cees met de Landrover via een slingerpad de bergen in naar het gehucht Kellaki om te kijken  of de lokale taverne met airco is uitgerust, zodat we daar met Thijs later in de week 's avonds terecht kunnen voor een afscheidsdiner. Er blijkt geen airco te zijn, met dit warme weer zit iedereen 's avonds lekker buiten, maar voor Thijs is dat nu te warm. Het uitzicht vanaf die hoogte is adembenemend, dat alleen al is de tocht waard. We zijn wel blij dat we zonder technische problemen weer beneden aankomen, want ja de Landrover blijft een oude dame van 47 jaar. Als we in te tuin nog wat zitten na te genieten, valt in het hele gebied de stroom uit. Gelukkig komt de stroom weer terug na een kwartiertje, want zonder airco de nacht in is geen prettig vooruitzicht. En uit andere landen weten we wat een stroomstoring meestal voor gevolgen heeft ....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten